HIZPIDE - SYNAULIA TRIO
Trío de flauta, viola y guitarra
Mario Clavell Larrinaga, flauta y flauta alto
Carlos Seco, viola
Eugenio Tobalina, guitarra
PROGRAMA
Juan Crisóstomo Arriaga (1806-1826)
Nada y mucho (Adaptación Eugenio Tobalina)
01 - Andante mosso (2:50)
02 - Polaca (5:03)
Aita Donostia (1886-1956)
Trío en mi (Adaptación Eugenio Tobalina)
03 - Allegro (7:30)
04 - Andante espresivo (5:54)
05 - Scherzo (3:12)
José Mª Iparraguirre (1820 - 1881)
Cuatro canciones (Adaptación Eugenio Tobalina)
06 - Zugana manuela (2:05)
07 - Nere amak baleki (1:50)
08 - Kantari euskalduna (1:11)
09 - Glu, glu, glu (0:56)
Sabin Salaberri (1934)
Tres canciones de Iradier
10 - La Paloma (4:17)
11 - La jaca de terciopelo (1:51)
12 - El arreglito (4:05)
Rafael Castro (1935)
Versos sin palabras
13 - Pido la paz y la palabra (Blas de Otero) (1:29)
14 - Qué poca cosa el hombre (José Mª Basaldua) (1:31)
15 - Mauthaussen (Alfonso de Irigoien) (1:44)
16 - Gabriel Aresti (Blas de Otero) (2:16)
Ramón Lazkano (1968)
17 - Hizpide (10:24)
Gabriel Erkoreka (1969)
18 - Romance - Pavana (5:31)
Zuriñe F. Gerenabarrena (1965)
19 - Lur, lur, huts (10:30)
Flauta, biola eta gitarra hirukotea
Ezin esan daiteke flauta, biola eta gitarra hirukote hau ganbara-talde ohikoen artean sar daitekeenik. Gutxitan aurki ditzakegun soinuak iradoki diezagukeelako bertitea dauka beraz. Familia ezberdinetakoak diren bi tresna melodiatsuk gitarra bezalako tresna polifoniko batekin bat egin izanari esker, bakarlarien eta melodia lagunduaren estiloa eta ganbara-estilorik garbiena konbina daitezke.
Horrelako musika tresnek osaturiko hirukoteentzat XX. mendea baino lehenagotik dagoen errepertorioaren urria konpentsatzeko, konponketen prozedura erabili izan da grabaketa honen egitarauan. Musikaren historia osoan zehar gertatu izan dira beharrezko konponketak zein moldaketak. Musikariek berek, sarri askotan, eta jatorriz idatzitako musika errespetatzerik ez zegoela ikusita, bai instrumento jolerik ez zegoelako, bai tresna bera falta zelako, partiturak hasiera batekoak xede ez ziren beste musika-tresna eta talde batzuetarako moldatu izan dituzte. Lan beraren hainbat bertsio ageriko dira era horretara, jatorrizko lan hori kolore berriz eta soinu-mota anitzez horniturik.
Ez bat eta ez bi, lau lan ekarri ditu, guztiak euskal egileek konposatuak.
Proposaturiko egitarauak, beste alde batetik, euskal musikarien hiru mendetan zehar sorturiko soinuak dauzka. Hasi Arriagaren hasiera bateko erromantizizmoarekin, eta Iradierren eta Iparragirreren lan herrikoietatik igarota, XXI. mendeko konpositore gazteen soinu berrietaraino. XX. gizaldiaren hasierako euskal musikaren erakusgarri den Aita Donostiaren ganbara -lan ezezaguna edo mende bereko bigarren erdian izaniko ekarpenen lagin litzatekeen Rafael Castroren lana ere inolaz ahaztu gabe. Euskal Herriko musikagintza biziago bihurrarazi duten korronteen eta estetiken erakusgai bikaina da horren guztiaren emaitza.
Jon Bagüés
Trio de flauta, viola y guitarra
El trio de flauta, viola y guitarra no pertenece digamos que a las habituales formas de conjuntos de cámara. Tiene por lo tanto la virtud de sugerir sonoridades poco frecuentes. La combinación de dos instrumentos melódicos pertenecientes a familias diferentes junto a la presencia de un instrumento polifónico como la guitarra permite conjugar el estilo solístiico con la melodía acompañada y el más puro estilo camerístico.
La escasez de repertorio anterior al siglo XX específico para este trio instrumental queda suplida en el programa de la presente grabación mediante el procedimiento del arreglo. Los arreglos y adaptaciones son una práctica necesaria a lo largo de toda la historia de la música. No pocas veces los propios autores ante la imposibilidad de respetar la escritura original, bien por falta de instrumentista, bien en ocasiones por falta del instrumento, han adaptado la escritura para otros instrumentos y formaciones a los pensados inicialmente. Surgen así diferentes versiones de la misma obra que añaden a la misma colores y sonoridades múltiples.
Pero es precisamente la dificultad en reunir repertorio original clásico lo que da por otra parte libertad y anima a los intérpretes a potenciar la creación de nuevo repertorio.
En este sentido, la presente grabación aporta nada menos que cuatro nuevas obras.
El programa propuesto contiene por otra parte sonoridades creadas por autores vascos a lo largo de tres siglos.
Desde el romanticismo inicial de Arriaga, el popular de Iradier e Iparraguirre hasta las nuevas sonoridades de los jóvenes compositores del siglo XXI, pasando por la feliz recuperación de una muy poco conocida obra de cámara de Aita Donostia, representativa del inicio del siglo XX o la obra de Rafael Castro, ilustradora de las aportaciones de la 2ª mitad del mismo siglo. Resulta todo ello una oportuna muestra de las diferentes corrientes y estéticas que han animado la creación musical en el País Vasco.
Jon Bagüés
Flute, viola and guitar trio
The classical guitar trio (flute, viola and guitar) is not what we could call a usual chamber ensemble. Therefore it can sugggest infrequent sonorites. The combination of two melodic instruments of a different kind and a polyphonic instrument as the guitar makes it possible to combine soloist, accompanied melody and chamber styles.
The scarce repertoire prior to 20th Century existing for this ensenble is amended in this recording by the introduction of arrangements. Arrangements have been both usual and useful along the history of music. Many times, composers themselves, whenever it was no possible to stick to the original setting of the music (as for the lack of a certain instrument or a player) have changed the original instrumentation. This way different versions come out adding multiple colours and sonoriities.
More precisely, this difficulty in meeting original repertoire gives way to performers to promote the writing of new music. In this aim, this recording intrduces four recent creations, all of them by basque composers. This recording comprises, on the other hand, an assortment of sonorities conceived along three centuries. Back from the first romanticism of Arriaga and the folksongs by Iparraguirre and Iradier to the new settings of young composers of the 21st century, through the happy retrieval of an unknown work by Aita Donostia, or the works of Rafael Castro, illustrative of early and middle 20th century music.
Jon Bagüés
Eskerrak beriziki - Thanks to - Agradecimientos
Sabin Salaberry
Rafael Castro Peña
Ramón Lazkano
Gabriel Erkoreka
Zuiriñe F. Gerenbarrena
Jon Bagües
Carmen Aguirrezabal
Maite Llamas
P. José Antonio Lasa
Grabazioa - Recorded - Grabado
Amasa estudioetan 2002ko maiatzaren 25 eta 26an, ekainaren 8 eta 9an eta urriaren 26 eta 27an grabatua.
Grabazioa eta edizioa:
Mikel Fernández
Argazkiak:
Manu de Alba
Produkzioa:
A.C. Synaulia - www.synaulia.com
Valoraciones
No hay valoraciones aún.